Overwegingen van ds. Pauw

“Ik mis de gemeente op zondag in de kerk, de kinderen tijdens het kindermoment, het bezoeken van de mensen en de goede gesprekken en de gezellige sfeer met mijn catechisanten op zondagavond.” Dat schrijft ds. I. Pauw, als reactie op vragen die hem door de webredactie werden gesteld.

Ds. Pauw ligt de situatie verder toe. “Het is apart. Alles speelt zich momenteel wat af in mijn studeerkamer. Ik bereid mijn preken zoals gewoonlijk voor, schrijf bepaalde artikelen, studeer en probeer de gang er wat in te houden. De afgelopen week ook nog een begrafenis geleid van een zuster met een handjevol mensen. Surrealistisch. Je houdt je preek en kijkt wat mensen aan die verspreid over de zaal zitten en dan is het naar het kerkhof toe en moet alles snel, want de ander mag niet besmet raken. Ik hoop dat de situatie snel verandert…..”

De predikant van de wijkgemeente Vredeskerk-Hoeksteen noemt vervolgens een aantal effecten van de crisis. “Het is een zegen dat we technische mensen in onze gemeente hebben. Zij zorgen ervoor dat de kerkdiensten uitgezonden kunnen worden en dat de gemeente mee kan kijken. Ook is het mooi dat ik de belijdeniscatechese kan blijven geven via de computer (zie foto). Leuk om zo met elkaar te praten over God en Zijn Koninkrijk en de catechisanten voor te bereiden op het doen van belijdenis.” Een geschikte datum voor de belijdenisdienst (na de zomervakantie…. ) moet nog worden gezocht.

Het pastoraat vindt nu geheel anders plaats. “Omdat de mens een sociaal wezen is, is het goed dat we op deze manier toch contact met elkaar kunnen hebben. Daarnaast bel ik ook met deze en gene om te vragen hoe het gaat en met dagelijks gaat de telefoon in de pastorie, omdat gemeenteleden wat willen meedelen of even van zich af willen praten. Prima! Dat vind ik fijn en schroom a.u.b niet om dat te doen. In een uiterste geval bezoek ik mensen als er een crisis is. Daarbij houd ik de richtlijnen van het RIVM wel in acht.”

Er komt er veel verdriet kijken bij een crisis als deze. Mensen worden ziek en sommigen overlijden door het virus, schrijft ds. Pauw. “Ik hoop dat we God zullen vragen om genezing en tegelijk ook om bescherming. Aan de andere kant zie ik ook positieve kanten. Ik lees in de media hoe Gods schepping tot rust komt en her en der weer aan het opbloeien is. Daarnaast is deze periode hopelijk ook een periode van bezinning. We denken van alles onder controle te hebben, maar er is er maar EEN die de touwtjes in handen heeft. Wat heeft dat ons te zeggen?

Tot slot ben ik trots op de gemeente die ik mag dienen. Wat een initiatieven worden er ontplooid. Wat een inzet voor de ander. Geweldig! Echt iets om dankbaar voor te zijn.”


Ds. Pauw online in contact met zijn catechisanten.